hahahaha...aku mau gelak dulu...
al-kisah nye, aku ni slalu sgt tgok cite ni..watak utama dalam cite ni ade 2, Dimas dan Winda..nk ringkaskan cerita, dorang ni kahwin atas sebab wasiat org tua..Dimas ni laki kaya raya, Winda lak biase2 je, tp die ni sweet sbb kelakar dan pandai amik hati..so aku slalu la cerita pasal ni pd Mr. Hubby..cet, konon nye tak minat, last2 die yg terlebih mengikuti..
Untuk makluman, we all ni kawen jarak jauh, Mr. Hubby di Lumut, aku lak KL..so dalam 2 minggu sekali aku akan balik Lumut sebab kt sane dh ade umah, so tak pyh nk check in hotel segala bagai dah
Macam biase, last week aku balik Lumut, menemui Mr. Hubby..sekali sekala balik, kn la tunjuk skill memasak yg dh lame terpendam ni..Mr. Hubby request nk makan bihun sup and bergedil..baru je nk suap bihun sup yg panas beraroma ke mulut, ade satu suara kt luar dok panggil-panggil Mr. Hubby...
"Meoww...meoww"..aik, ade kucing?
"Ha, datang pun kau ye"kata Mr. Hubby kepada kucing tersebut. Bukak je pintu, mamat sekor ni dengan selamba tahap gaban nya masuk wat cam umah sendiri.."Minggu lepas kucing ni ade datang, dok lepak2 sini, bulu die bersih je, mcm ade org yang bela, tak brani nk amik bela"..hmm...aku pun belek punye belek, si kucing jantan ni mungkin ade org bela kot, betul la ckp Mr. Hubby, bersih je bulu die..
Ni musti die terbau aroma masakan aku ni, siap datang 'ketuk' pintu umah..haha..yang paling tak tahan nye, siap berebut bergedil ngn Mr. Hubby..siap kn sorok2 lagi, die suke rupenye bergedil aku..
Dalam masa kami makan, die sibuk ronda 1 umah..kucing kalau datang tempat baru kn mmg mcm gitu gaye nye..habis satu umah di pusing nye..aku tgok die mcm lapar je..so ajak Mr. Hubby kua bli makanan die..nk kua umah, kn la lepaskan die kt lua, takut buang air merata-rata lak kang..hmm..kalau kami ni bangun nk berjalan ke bilik ke, toilet ke, dapur ke, sibuk je die ngikut, nk masuk bilik air pun ikut, bile kami kua dari pintu umah mase nk g bli makanan die, pandai lak si mamat ni, die berenti setakat depan pintu je? cis..pandai ye ko..tanak kua..so Mr. Hubby pun fikir la cam ne nak buat, lagi pun kalau lepas kt lua, takut nanti balik bawak makanan die, die lak ntah hilang g mane..so Mr. Hubby pun bukak 1 tingkap bilik and tunjuk ajar skit kt die, so kalau die nk kua umah, kua ikut tingkap tu le..alahai laki aku ni..tak de nye la kucing tu paham..die buat muke blur mase Mr. Hubby tunjuk teknik-teknik untuk kua dari umah melalui tingkap..kihkihkih..abg ni mmg tak de skill la nk mengajar
Dah beli makanan utk si mamat tu, kami pun balik la..yg sebenarnye, dalam hati ni dh jatuh syg pd encik mamat =)..
Balik je umah, die dh tunggu kami balik..aku bkak plastik makanan die tu, laju je die nk makan, tak meyempat..lapar agak nye..mungkin die ni sesat agak nye, tak tau jalan nk balik umah..maklum la..blok umah kami ni 10 tingkat, setiap tingkat ade 8 umah..konfius kot die
Dalam tgh tgok die makan tu, Mr. Hubby bersuara "Erm, kalau die nk duduk sini, kite bela je la, ape kate kite namekan die Dima?"..wakakakakakakakaka...gelak guling aku..biar betul???
Haha..Dimas pun Dimas la..
So, secara rasminya, kami dah ade kucing..Dimas =)
Kalau kt umah aku, susah aku nk bela kucing..ape yg aku bole wat just bli makanan kucing and bagi kucing2 yg aku jumpa tepi2 jalan makan..walaupun tak seberapa, tapi aku puas sebab dpt bg sedikit rezeki yg aku ade pade kucing2 jalanan ni..
Bila Dimas ade dalam hidup kami, percaya atau tak, aku akan tanya Mr. Hubby setiap hari tentang Dimas..Dimas dah makan..Dimas dah tidor..Dimas buat ape..Dimas tak kua umah ke..semua tentang Dimas..dah mcm anak la pulak..hehehehe...anak bulus name nye
Tapi, Dimas ni istimewa sikit..kaki die cacat..bukan cacat cam ne, just kalau die jalan, kaki depan die bengkok, tak dapat la die jalan ala2 cat walk tu..kalau die lari pun nampak pelik, coz kaki depan die bengkok..tak tau la kecacatan semula jadi atau ade orang yang wat die jd mcm tu..ape pun pade kami, die sgt sweet dan boleh dikira penyeri jugak la dlm umah tangga kami ni..maklum la..lom ade ank lagi..Insyaallah, kami akan jaga Dimas sebaiknya..harap-harap Dimas bukan milik sesiape pun sebab rase nye kami tak nak kehilangan Dimas..pelik ke perasaan aku ni?
Si Dimas beristirehat selepas meronda
So setakat ni dulu..kalau ade kelapangan, aku update lg ya pasal ank bulus sulung kami ni..hehehe
